زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

عمر بن خطاب (دائرةالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)





ابوحفص عمر بن خطاب۲۳قصحابی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و خلیفه دوم که در ۲۶ سالگی و در سال ششم بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اسلام آورد و پس از ابوبکر (خلافت ۱۱-۱۳ق) به سال ۱۳ق به خلافت رسید. عمر مدت ده سال خلیفه بود و در این دوره مناطق شام، عراق، مدائن، قدس، مصر و الجزیره فتح شد. وی بدعت‌هایی چند را در تاریخ اسلام بنیان گذاشت مثل نهی از متعه حج و متعة النساء و صلاة تراویح.


۱ - معرفی اجمالی



ابوحفص عمر بن خطاب بن نفیل بن عبدالعزی قرشی عدوی فاروق، از در ۲۶ سالگی و در سال ششم بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اسلام آورد و پس از ابوبکر (خلافت ۱۱-۱۳ق) به سال ۱۳ق به خلافت رسید.بنی عدی بود و سی سال قبل از هجرت زاده شد. مادرش دختر هشام (هاشم) بن مغیره و خواهر ابوجهل بود. کسانی چون ابوهریره، طارق بن شهاب و قیس بن ابی حازم از وی روایت کرده‌اند. او در جاهلیت از پهلوانان به‌شمار می‌آمد و در مکه ساکن بود. عمر قدی بلند، هیکلی قوی و چهره‌ای سرخ داشت.
[۶] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۳، ص۲۶۶.
او قبل از آنکه مسلمان شود، از دشمنان سرسخت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود و این دشمنی تا سرحد قتل پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز پیش رفت و در ۲۶ سالگی و در سال ششم بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اسلام آورد و پس از ابوبکر (خلافت ۱۱-۱۳ق) به سال ۱۳ق به خلافت رسید. عمر مدت ده سال خلیفه بود و در این دوره مناطق شام، عراق، مدائن، قدس، مصر و الجزیره فتح شد. ساختن شهرهای کوفه و بصره، رواج تاریخ هجری، بنای بیت المال و تاسیس دیوان‌هایی به سبک ایران مربوط به این دوران است. شایان ذکر است که او بدعت‌هایی چند را در تاریخ اسلام بنیان گذاشت مثل نهی از متعه حج و متعة النساء و صلاة تراویح.
کتاب مسند عمر بن خطاب که ابوبکر احمد بن سلمان نجاد آن را جمع‌آوری کرده، منسوب به اوست. وی در سال ۲۳ق به دست غلام مغیرة بن شعبه به نام فیروز فارسی به قتل رسید.
[۲۴] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۴۱۸.


۲ - پانویس


 
۱. ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۱۱۴۴.    
۲. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۴، ص۴۸۴.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳، ص۲۵۳.    
۴. ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۱۱۴۵.    
۵. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۶۶.    
۶. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۳، ص۲۶۶.
۷. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۶۹.    
۸. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۶۷.    
۹. ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۴، ص۵۴.    
۱۰. ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۴، ص۷۷.    
۱۱. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۲۰۹.    
۱۲. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۲۱۴.    
۱۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام،، ج۵، ص۴۵.    
۱۴. علامه امینی، الغدیر، ج۶، ص۲۰۹.    
۱۵. شرف‌الدین موسوی، سید عبدالحسین، النصّ و الاجتهاد، ص۲۵۲.    
۱۶. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۶۸۴.    
۱۷. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۴، ص۱۹۰.    
۱۸. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۷، ص۱۳۰.    
۱۹. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۲۰.    
۲۰. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، صفة الصفوه، ج۱، ص۱۰۱ به بعد.    
۲۱. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۵۳.    
۲۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۴۵.    
۲۳. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۶۸۴.    
۲۴. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۴۱۸.


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۷۰-۵۷۱، برگرفته از مقاله «عمر قرشی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.